دواپس Multi-cloud چیست و چگونه به بهینه‌سازی زیرساخت‌های ابری کمک می‌کند؟

وقتی کسب‌وکارها از چند سرویس‌دهنده‌ ابری مختلف (مثل AWS، Azure، Google Cloud و…) به‌طور همزمان استفاده کنند، به آن استراتژی مولتی‌کلاود (Multi-cloud) می‌گویند.

مولتی کلاود باعث می‌شود دست‌تان برای انتخاب باز باشد و بتوانید از مزایای هر پلتفرم استفاده کنید. اما این وسط یک مشکلی هست:

در استراتژی Multi-cloud هماهنگ کردن کارها بین این سرویس‌دهنده‌های پیچیده می‌شود!

برای حل‌وفصل این مشکل DevOps وارد فضای مولتی‌کلاود می‌شود. یعنی چی؟

یعنی با استفاده از روش‌های دواپس (مثل اتوماسیون، CI/CD، مانیتورینگ و…)، می‌توانید همه‌ فرایندها را بین این فضاهای ابری هماهنگ کنید. در نتیجه:

• سیستم همیشه در دسترس‌تر است،

• سرعت پاسخ‌گویی بالا می‌رود،

• تیم‌ها می‌توانند چابک‌تر کار کنند.

برای شروع بحث‌مان لازم بود این مقدمه را بدانید! از اینجا به بعد، با مفاهیم اصلی این استراتژی آشنا می‌شوید و یاد می‌گیرید چطور به کمک دواپس Multi-cloud یک سیستم منسجم و کارآمد برای مدیریت فضای چندابری بسازید.

دواپس Multi-cloud چیست؟

خیلی ساده‌ست؛ طبق تعریف attractgroup:

دواپس Multi-cloud یعنی استفاده از روش‌ها و ابزارهای دواپس در چند پلتفرم ابری مختلف (مثل روی AWS، گوگل کلود، آژور و سایر سرویس‌دهنده‌ها) به‌صورت هم‌زمان؛

روش‌ها و ابزارهایی مثل خودکارسازی فرایندها، CI/CD، ارائۀ زیرساخت به‌عنوان کد (Infrastructure as Code یا IaC) و….

حالا دواپس یعنی چه؟

تعریف یک خطی‌اش می‌شود: نوعی رویکرد عملیاتی است که به کمک ابزارهایی خاص تیم‌های توسعه و عملیات را به هم گره می‌زند و باعث می‌شود کارها با هماهنگی و یکپارچگی بیشتری پیش برود. برای اینکه بهتر برایتان جا بیفتد، پیشنهاد می‌کنیم حتماً مقاله «دواپس چیست؟ همه چیز درباره DevOps به زبان ساده ساده!» را هم بخوانید.

وقتی به‌جای یک ابر، از مجموعه‌‌ای از امکانات و مزایای پلتفرم‌های ابری یا همان مولتی کلاود استفاده می‌کنید، باعث می‌شود:

• اپلیکیشن‌ها و زیرساخت‌ها، نیازهای متنوع‌تری را پوشش بدهند،

• ریسک وابستگی به یک سرویس خاص کمتر شود،

• و اگر یک سرویس‌دهنده قطعی یا مشکلی پیدا کند، سیستم بتواند روی سرویس دیگری ادامه دهد.

پس در کل، هدف دواپس مولتی‌کلاود این است که این پلتفرم‌های مختلف، به‌صورت هماهنگ و یکپارچه با هم کار کنند. 

به‌لطف این سازوکار، یک سیستم کاملاً هماهنگ، خودکار و چابک (Agile) خواهید داشت که می‌تواند به‌آسانی هرچه تمام‌تر، با شرایط خاص هر محیط ابری وفق پیدا کرده و در عین حال، یکپارچگی کل کار را حفظ کند.

بیایید کمی دقیق‌تر شویم و ببینیم مدیریت multi-cloud با رویکرد DevOps چه فوایدی دارد.

سرویس DevOps و FinOps لیموهاست

ویژه کسب‌وکارهای بزرگ

یک مهاجرت ابری آسان و بی‌دغدغه، تحت‌نظر تیم متخصصین دو‌آپس لیمو‌هاست داشته باشید و متناسب با مقیاس کسب‌وکارتان، جسورانه رشد کنید.

اطلاعات بیشتر

مزایای استفاده از دواپس در Multi-cloud چیست؟

۱. آپتایم خیلی بالاتر

با رویکرد Mutli-cloud، می‌توانید خیال خود را از بابت اینکه سیستم هیچ‌وقت پایین نمی‌آید، راحت کنید؛ چون حتی اگر سرورهای یکی از ارا‌ئه‌دهنده‌ها از دسترس خارج شود، دیگر ابرها برقرار هستند و با به‌کارگیری DevOps مولتی‌کلود می‌توانید منابع مورد نیاز برای اپلیکیشن‌ها را از دیگر ابرها، تأمین کنید.

۲. بهینه‌سازی مخارج

Multi-cloud و پیاده‌سازی دواپس روی آن، به کاهش هزینه‌ها هم کمک می‌کند؛ با این رویکرد می‌توانید از آربیتراژ ابرها بهره ببرید و کارهاD سنگین را روی مقرون‌به‌صرفه‌ترین محیط ابری، در هر لحظه، انجام دهید.

به‌لطف این انعطاف‌پذیری، کسب‌وکارها می‌توانند مخارج ابرها را بسته به مدل قیمت‌گذاری هرکدام، کار به‌خصوصی که می‌خواهند انجام دهند، محدودۀ جغرافیایی و…، تا جای ممکن پایین بیاورند.

۳. کاهش تأخیر (Latency)

با این رویکرد، داده‌ها در دیتاسنترهای مختلف (متعلق به ارائه‌دهنده‌های سرویس‌های ابری مختلف) ذخیره می‌شوند؛ به این ترتیب، کاربران از جای‌جای دنیا، می‌توانند آنچه لازم دارند را از نزدیک‌ترین موقعیت مکانی دریافت کنند و این‌طوری، اطلاعات مورد نیاز را با کمترین تأخیر، روی دستگاه خود داشته باشند.

۴. کاهش انواع ریسک‌ها

طبیعتاً اگر قرار باشد همه‌چیز را به یک ارائه‌دهنده وابسته کنید، ریسک سنگینی را به جان می‌خرید! با استفاده از DevOps برای multi-cloud، ریسک‌های احتمالی را به‌خاطر دریافت خدمات از کمپانی‌های مختلف، پایین می‌آورید.

مثال بزنیم:

اگر احیاناً سرورهای یک ارائه‌دهنده تحت تأثیر حملات سایبری قرار بگیرد، کسب‌وکار شما می‌تواند از طریق دیگر محیط‌های ابری، به کار خود ادامه بدهد.

۵. افزایش چابکی و مقیاس‌پذیری سیستم

سرویس گرفتن از چندین ارائه‌دهنده، یعنی خیالتان راحت است که هیچ‌وقت با کمبود منابع مواجه نخواهید شد! بنابراین، هروقت به‌خاطر مسائل مختلف (مثلاً هجوم بیش از انتظار کاربران) نیاز به منابع پردازشی بیشتر ایجاد شود، نگرانی‌ای از بابت افت عملکرد نخواهید داشت؛ چون خیلی راحت، منابع بیشتر را از ارائه‌دهنده‌ها دریافت کرده و در اختیار اپلیکیشن‌ها قرار می‌دهید.

۶. افزایش قدرت‌ چانه‌زنی

به‌عنوان مدیر یک سازمان، وقتی گزینه‌های متعددی پیش رویتان باشند، قدرت چانه‌زنی بیشتری هنگام امضای قرارداد برای دریافت خدمات خواهید داشت؛ چراکه لزوماً مجبور به استفاده از خدمات همان یک ارائه‌دهنده نیستید!

یعنی هم شما، هم ارائه‌دهنده، می‌دانید که اگر تواقفی صورت نگیرد، دنیا برای شما به آخر نمی‌رسد و می‌توانید بروید سراغ جایگزین‌های دیگر.

بیایید کمی فنی‌تر به این مقوله نگاه کنیم و در بخش بعدی، بررسی‌ای داشته باشیم روی اجزای تشکیل‌دهندۀ استراتژی دواپس برای یک ساختار Multi-cloud.

اجزای اصلی یک استراتژی DevOps چند ابری

گفتیم که در یک محیط مولتی‌کلاود، چند پلتفرم ابری مختلف مثل ابرهای عمومی، خصوصی و ترکیبی با هم ترکیب می‌شوند تا یک زیرساخت قوی ساخته شود. این‌طوری می‌توان مثلاً از خدمات ارزانتر ابرهای عمومی، امنیت فوق‌العاده ابرهای خصوصی و عملکرد منعطف ابرهای ترکیبی در یک فرایند بهره برد.

دواپس در رویکرد چند ابری، مجموعه‌ای از ابزارهای ویژه را به کار می‌گیرد تا امکان مدیریت چنین محیط‌هایی را فراهم کند؛ به‌علاوه، پیاده‌سازی مداوم استانداردها و سیاست‌های امنیتی، در کنار خودکارسازی استقرارها، از دیگر بایدهای یک استراتژی DevOps چند ابری به حساب می‌آیند.

در نتیجۀ هماهنگی این اجزا با یکدیگر، بهره‌وری به بالاترین حد ممکن می‌رسد و عملیات‌های مختلف در محیط‌های ابری گوناگون، بدون هیچ نقصی انجام می‌گیرند.

پس برای اینکه این فضای مولتی‌کلاود به‌خوبی مدیریت شود و همه سیستم‌ها بتوانند بدون مشکل با هم هماهنگ شوند، باید یک استراتژی قوی داشت. این استراتژی شامل موارد زیر است:

• استفاده از ابزارهای مدیریتی مشترک بین کلادها

• استانداردسازی سیاست‌های امنیتی در همه پلتفرم‌ها

• اتوماسیون فرآیندهای دیپلوی و اجرا برای افزایش سرعت و کاهش خطا

اگر موافق باشید، در بخش بعدی راجع‌به ابزارهای لازم برای پیاده‌سازی این سازوکار صحبت کنیم.

ابزارها و فناوری‌های DevOps در فضای Multi-cloud

بدون تعارف، ابزارهای مناسب، مهم‌ترین لازمه‌ها برای پیاده‌سازی بی‌اشکال این رویکرد عملیاتی در محیط‌های چند ابری هستند. برای اینکه استراتژی DevOps در فضای مولتی‌کلاود موفق باشد، این‌ها مهم‌ترین ابزارهایی هستند که به آن‌ها نیاز خواهید داشت:

Terraform

Terraform multi-cloud یکی از قدرتمندترین تکنولوژی‌ها برای ایجاد Infrastructure as Code یا همان IaC به حساب می‌آید. با این ابزار می‌توانید اختصاص منابع ابری از ارائه‌دهندگان مختلف را به‌صورت خودکار انجام دهید؛ آن هم تنها با کمک یک زبان پیکربندی (Configuration Language).

Ansible

Ansible یک ابزار اتوماسیون متن‌باز است که برای پیکربندی تنظیمات مدیریت به کار گرفته می‌شود؛ به‌علاوه، این ابزار برای استقرار اپلیکیشن هم به درد می‌خورد؛ اتوماسیون هم که کاربرد اصلی آن محسوب می‌شود.

در یک جمله:

Ansible سخت‌ترین فرایندهای استقرار در محیط‌های گوناگون ابری را راحت‌تر می‌کند.

Docker

داکر با فراهم آوردن امکان کانتینرسازی، اجرای اپلیکیشن‌ها در انواع محیط‌های مختلف را ممکن می‌کند. چنین کاربردی، مخصوصاً در دواپس مولتی‌ کلاود خیلی به کار می‌آید؛ چون اپلیکیشن‌ها باید در محیط‌های گوناگون، در هماهنگی کامل با یکدیگر، کارشان را انجام دهند.

مقالۀ «داکر (Docker) چیست و چه کاربردی دارد؟» را بخوانید تا اطلاعات بیشتری دربارۀ این ابزار به دست بیاورید.

Kubernetes

کوبرنتیز برای مدیریت و ساماندهی کانتینرهای ساخته‌شده با داکر (یا هر ابزار دیگری) کاربرد دارد؛ در واقع، این ابزار مدیریت کارهای مختلف در محیط‌های ابری گوناگون را راحت‌تر می‌کند.

Kubernetes با ارائۀ امکاناتی مثل مقیاس‌پذیری خودکار، رفع ایرادات خودش و استقرار ساده، یکی از ابزارهای ضروری برای مدیریت multi-cloud از طریق دواپس به حساب می‌آید.

در مقالۀ «کوبرنتیز چیست؟ به زبان ساده» مفصل و کامل به این ابزار پرداخته‌ایم.

سازوکارهای CI/CD

ابزارهای لازم برای ادغام و استقرار مداوم (همان CI/CD)، مثل Jenkins و GitLab CI کل فرایند استقرار را در محیط‌های چند ابری، خودکار می‌کنند!

به بیان ساده‌تر، در استراتژی دواپس مولتی‌کلود، با استفاده از این ابزارها، مطمئن خواهید شد که هر تغییری روی کدها، به‌صورت کاملاً خودکار تست شده و روی چندین پلتفرم ابری پیاده می‌شود تا هماهنگی کامل بین تیم‌ها و بخش‌های مختلف کار، از بین نرود.

اگر دوست دارید با سازوکار CI/CD بیشتر آشنا شوید، مقالۀ «ci/cd چیست؟ به زبان خیلی ساده» را بخوانید.

حالا که فهمیدید ملزومات Multi-cloud چیست، بیایید به یک سؤال مهم که احتمالاً در ذهنتان لانه کرده باشد هم پاسخ دهیم.

برویم به بخش بعدی و بررسی نحوۀ پیشبرد امور در ساختارهای چند ابری.

نحوه مدیریت و خودکارسازی جریان‌های کاری مولتی کلاود چگونه است؟

فهمیدیم بهترین روش برای مدیریت Multi-cloud، استفاده از رویکرد عملیاتی DevOps است. به‌لطف ساختار منسجمی که با این رویکرد به وجود می‌آید، مطمئن می‌شوید که تمام فرایندهای توسعه، تست و استقرار در هماهنگی کامل با یکدیگر پیش می‌روند.

در نتیجۀ این ساختار مرکزگرا، همکاری بین تیم‌ها بهبود پیدا می‌کند و به‌دنبال آن، دستیابی به اهداف راحت‌تر می‌شود.

حالا می‌خواهیم شیرجه‌ای بزنیم به عمق قضیه و راجع‌به مراحل مختلف مدیریت و خودکارسازی جریان‌های کاری در این ساختار صحبت کنیم.

اتوماسیون و مدیریت پایپ‌لاین (Pipeline)

اتوماسیون، مهم‌ترین ضرورت در اجرای استراتژی دواپس برای ساختارهای چند ابری است!

خودکارسازی فرایندهای تکراری مثل اختصاص منابع، پیکربندی‌ها، استقرارها و…، هم احتمال بروز خطاهای انسانی را به حداقل می‌رساند، هم به عرضۀ سریع‌تر محصول نهایی کمک می‌کند.

در این مرحله، ابزارهای اتوماسیون مثل Terraform ،Ansible و Jenkins، نقش خیلی مهمی دارند.

کانتینرسازی و کوبرنتیس (Kubernetes)

توضیح دادیم که تکنولوژی‌هایی مثل داکر با ساخت کانتینرها (نسخه‌های سبک، ایزوله و قابل حمل از اپلیکیشن‌ها)، امکانات لازم برای عملکرد بی‌اشکال آن‌ها در پلتفرم‌های مختلف را به وجود می‌آورند. کانتینرها شامل تمام ملزومات یک اپلیکیشن، برای ارائۀ عملکرد بی‌نقص می‌شوند و به این ترتیب، سازگاری و عدم تداخل بین ابرهای مختلف را تضمین می‌کنند.

در طرف دیگر، کوبرنتیز را داریم که گفتیم با ساماندهی کانتینرهای ساخته‌شده، مسئولیت‌های مرتبط با استقرار، توسعه‌بخشی و مدیریت اپلیکیشن‌ها را بر عهده می‌گیرد. در واقع Kubernetes راهکاری یکپارچه برای مدیریت کانتینرها در محیط‌های مختلف ابری ارائه می‌کند؛ مواردی که در ادامه می‌خوانید، قابلیت‌های این پلتفرم متن‌باز هستند:

• توسعه‌بخشی خودکار: کوبرنتیز به‌صورت کاملاً اتوماتیک، تعداد کانتینرهای در حال کار را بسته به تقاضای لحظه‌ای تنظیم می‌کند و با این کار، از بهینه بودن اختصاص منابع اطمینان حاصل می‌شود.
• رفع مشکلات به‌صورت هوشمند: به‌محض اینکه کانتینری از کار بیفتد، کوبرنتیز آن را با کانتینر دیگری جایگزین خواهد کرد تا سیستم بالا بماند.
• ساده‌سازی استقرار: کوبرنتیز با استفاده از فایل‌های موسوم‌به Declarative Configuration، فرایند استقرار اپلیکیشن‌ها را ساده می‌کند.

ترکیب کانتینرسازی و پلتفرمی مثل کوبرنتیز، به سازمان‌ها اجازه می‌دهد جریان‌های کاری را به‌شکلی کاملاً بهینه مدیریت کنند و از پایداری و یکپارچگی همه‌چیز در پلتفرم‌های ابری مختلف، مطمئن شوند.

نمونه‌ای از یک جریان کاری چند ابری

در این قسمت، یک نمونه از پیاده‌سازی سازوکار DevOps در محیطی چند ابری را بررسی خواهیم کرد تا طرز کار آن را در عمل ببینید:

1. ثبت کدها (Code Commit): برنامه‌نویس‌ها تغییرات کدهای اپلیکیشن را در یک رپوزیتوری مرکزی مثل GitHub ثبت می‌کنند.
2. ورود سیستم CI/CD: برنامه‌های مرتبط با این سازوکار، مثل Jenkins و GitLab به‌صورت خودکار، فرایندهای ساخت و تست را آغاز می‌کنند.
3. کانتینرسازی (Containerization): نسخه‌هایی که ایرادی نداشته باشند، با استفاده از داکر به کانتینرهای متعدد تبدیل می‌شوند.
4. تأمین ملزومات (Provisioning): ابزار Terraform وارد عمل شده و زیرساخت لازم را در تمام ابرها فراهم می‌کند.
5. استقرار (Deployment): ابزار Ansible کانتینرها را در کلاسترهای کوبرنیتز، تعریف‌شده در ابرهای مختلف، مستقر می‌کند.
6. مانیتورینگ (Monitoring): ابزار Prometheus استقرار اپلیکیشن‌ها را زیر نظر می‌گیرد و Grafana با ارائۀ یک داشبورد، امکان بررسی پارامترهای عملکردی را به وجود می‌آورد.
7. خودکارسازی (Automation): توسعه‌بخشی و رفع ایراد خودکار، عملکرد ایدئال اپلیکیشن را تضمی می‌کند.

این مثال نشان می‌دهد که چطور مدیریت Mutli-cloud با سازوکار DevOps، به آسان‌سازی امور و افزایش بهره‌وری کمک می‌کند.

برویم به بخش پایانی مقاله و چند نکتۀ طلایی دربارۀ پیاده‌سازی DevOps در محیط‌های چند ابری را بررسی کنیم.

۸ نکته برای ساختن یک محیط DevOps مالتی کلاود

برای موفقیت سازوکار DevOps در محیط‌های چند ابری، اپلیکیشن‌ها باید بتوانند بدون مشکل، با یکدیگر ارتباط بگیرند؛ به همین خاطر، پیشنهاد می‌کنیم حتماً نکات زیر را رعایت کنید تا از پیاده‌سازی بی‌نقص DevOps در مولتی‌کلود مطمئن شوید:

۱. از ابزارهای مخصوص Multi-Cloud DevOps استفاده کنید

به ابزارهایی مثل Terraform ،Ansible و Kubernetes که بالاتر آن‌ها را بررسی کردیم، اصطلاحاً Cloud-Agnostic Tools می‌گویند. این ابزارها یکپارچگی لازم را در فعالیت‌های مرتبط با توسعه و استقرار نرم‌افزارها در محیط‌های ابری مختلف، به وجود می‌آورند.

به بیان بهتر، این ابزارها با ارائۀ داشبوردی واحد، فارغ از نوع زیرساخت ابری، کنترل راحت منابع را ممکن می‌کنند.

۲. استفاده از APIهای استاندارد

استفاده از APIهای استاندارد سرویس‌های مختلف، خیالتان را از بابت سازگاری کامل در ابرهای مختلف، راحت می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر راجع‌به APIها، مقالۀ «API چیست؟ هر آنچه باید درباره API بدانید (به زبان ساده)» را بخوانید.

۳. استفاده از رپوزیتوری‌های کد مرکزی

پلتفرم‌هایی مثل GitHub یا Bitbucket، امکان رصد و مدیریت تمام کدها از طریق یک منبع واحد را فراهم می‌کنند.

در واقع، چنین رپوزیتوری‌هایی همکاری بین متخصصان برنامه‌نویسی را راحت‌تر کرده و یکپارچگی لازم را در تمام محیط‌های ابری به وجود می‌آورند.

۴. استفاده از ابرهای هیبریدی

می‌دانید که ابرهای هیبریدی، ترکیبی هستند از ابرهای عمومی و خصوصی و به همین خاطر، می‌توانند انعطاف‌پذیری و کنترل بیشتری را به کاربران ارائه دهند.

چون امکان مدیریت هر دو نوع ابرها از طریق سازوکار DevOps به‌شکل کاملاً بهینه وجود دارد، سازمان‌ها می‌توانند اختصاص منابع را بهینه‌سازی کرده و عملکرد اپلیکیشن‌ها را در بسترهای مختلف ابری، بهبود ببخشند.

۵. یک ساختار متحد از DevOps ایجاد کنید

برای اینکه از نهایت بهره‌وری و یکپارچگی مطمئن شوید، یک روال کاری منسجم و متحد بسازید و آن را با ابرهای دریافتی از چندین ارائه‌دهنده، ادغام کنید.

۶. پارامترهای عملکردی را با دقت زیر نظر بگیرید

با استفاده از ابزارهایی مثل Prometheus و Grafana، تماتم متریک‌های عملکردی در ابرهای مختلف را رصد کنید.

۷. برای مدیریت حرفه‌ای ابرها برنامه داشته باشید

با اجرای اصول حرفه‌ای مدیریت دواپس، نظارت کاملی به کل سیستم چند ابری داشته باشید؛ این‌طوری مطمئن هستید که تمام منابع به‌صورت کاملاً بهینه مصرف می‌شوند.

۸. ابزارها را به‌صورت مداوم آپدیت کنید

حواستان باشد که تمام ابزارهای رویکرد DevOps و اسکریپت‌های مرتبط با انواع اتوماسیون‌ها، همیشه به‌روز باشند تا از آخرین قابلیت‌ها و پچ‌های امنیتی‌ای که ارائه‌دهندگان سرویس ابری بیرون داده‌اند، برخوردار شوید.

این هم از نکات کلیدی مرتبط با مدیریت Multi-cloud به‌وسیلۀ روش دواپس؛ برویم سراغ جمع‌بندی.

DevOps: بهترین رویکرد برای مدیریت ساختارهای چند ابری

در این مقاله سراغ مزایای دواپس Multi-cloud رفتیم و نگاهی انداختیم به اجزای اصلی دواپس در Multi-cloud؛ راجع‌به ابزارهای ضروری برای پیاده‌سازی این ساختار در محیط‌های چند ابری حرف زدیم و گفتیم مدیریت و خودکارسازی جریان‌های کاری با این سازوکار به چه صورتی انجام می‌گیرد.

امیدواریم بعد از خواندن این مطلب، بتوانید زیرساخت مولتی‌کلاود سازمانتان را به‌شکلی کاملاً بهینه مدیریت کنید و خیلی خوب بدانید چطور از دواپس برای این منظور کمک بگیرید.

اگر همچنان سؤالی در این رابطه دارید، برایمان کامنت بگذارید تا بیشتر راهنمایی‌تان کنیم.